آخرین گزارش عملکرد منتشر شده از بانک ایران زمین، به عملکرد نه ماهه بانک منتهی به آذر ماه است.
بررسی اجمالی عملکرد بانک نشان می دهد که ایران زمین در این دوره زیان خالصی نزدیک به 43 هزار میلیارد ریال گزارش کرده که این عدد نسبت به مدت مشابه سال قبل حکایت از رشد زیان آوری 58 درصدی دارد.
با توجه به این که ایران زمین یکی از معدود بانک هایی است که به لحاظ عملکرد سود و زیانی نسبت به سال قبل تنزل داشته که این موضوع در نگاه نخست عملکرد بانک در این دوره را زیر سوال می برد.
با این وجود، کنار گذاشتن نگاه صرفا سود و زیانی و تامل بیشتر در عملکرد ایران زمین حکایت از وقوع تحولات بسیار مبارک در این بانک دارد که تداوم آن می تواند مسیر در ماه ها و سال های بعد مسیر بانک به سمت خروج از زیان و سودآوری پایدار رهنمون سازد.
بر طبق صورت جریان وجه نقد منشتر شده خالص بازپرداخت بانک در این دوره 2230 میلیارد تومان بوده است. این عدد به آن معناست که در نه ماهه نخست سال جاری موفق شده 2230 میلیارد تومان از استقراض خود از سایر بانک ها و نهادهایی مالی را بازپس دهد.
روند تاریخی این عدد نشان از آن دارد که این عدد برای نخستین بار پس از سال 94، تراز استقراض بانک ایران زمین مثبت شده است. به عبارت دیگر بانک ایران زمین برای نخستین بار در پنج سال اخیر مبلغ استقراض بازپرداخت شده بانک بر استقراض دریافت شده فزونی داشته است.
.png)
به لحاظ تحلیلی مثبت شده این عدد نشان دهنده آن است، که شرایط بانک به لحاظ نقدینگی بهبود قابل توجه داشته داشته؛ به گونه ای که به جای استقراض جدید بخشی از استقراض سال های پیشین را نیز بازپرداخت کرده است.
این موضوع با کاهش 40 درصدی بدهی به سایر بانک ها و موسسات اعتباری در ترازنامه بانک تطابق دارد.
تاثیر این موضوع به چند طریق می تواند بر سود و زیان شرکت تاثیر گذار باشد. اولین تاثیر کاهش بدهی به دیگر بانک ها آن است که بانک هزینه مالی کمتری متحمل خواهد شد.
کاهش حدود 57 درصدی هزینه مالی و به تبع آن افت حدود 28 درصدی جمع هزینه های بانک نشانه های اولیه از تغییر ریل بانک ایران زمین، به سمت کاهش زیان دهی و سپس سودآوری است.
پیش بینی می شود، تداوم حرکت می تواند موجبات بیش از پیش هزینه های مالی بانک در ماه ها و سال های آینده را فراهم آورد.
.png)
در این مسیر و به تبه آن بهبود شرایط نقدینگی می تواند در ماه ها و سال بعد دست بانک در عدم پذیرش سپرده هایی با نرخ سود بالا باز گذاشته و از این طریق به بهبود عمکلرد بانک در زمینه درآمدهای مشاع نیز بینجامد.
همچنین بهبود وضعیت نقدینگی امکان سرمایه گذاری در زیرساخت ها برای کسب درآمد بیشتر در حوزه های غیر عملیاتی نیز فراهم خواهد کرد، که این اثرات در سال های بعد در صورت های مالی بانک دیده خواهد شد.
این موضوعات نشان دهنده آن است که مدیران وزمین بر خلاف بسیاری دیگر از مدیران بانکی به جای گزارش سود کاغذی در صدد حل بحران نقدینگی که همان مشکل ریشه ای و اصلی بانک (و بسیاری دیگر از بانک ها) برآمده اند و در نه ماهه نخست به این راه موفق بوده اند.
تلاش های انجام شده در زمینه فروش دارایی های مازاد و همچنین وصوول مطالبات سررسید شده از دیگر فعالیت های زیر بنایی و با دید بلند مدت است که مسلما برکات آن در سال های بعد در صورت های مالی بروز و ظهور خواهد یافت.
با این وجود، به نظر می رسد، می بایست علیرغم زیان گزارش شده در نه ماهه و رشد آن نسبت به سال قبل، چشم اندازی روشن برای وزمین در ماه ها و سال های بعد متصور بود که در آن بانک زیان انباشته خود را جبران کرده و با پویا سازی سبد دارایی ها خود به سودآوری پایدار خواهد رسید.
دیدگاه